Sytuacja utraty dziecka poprzez doświadczenie poronienia wiąże się zawsze z wieloma trudnymi emocjami. Bezpośrednio po tym tragicznym wydarzeniu w głowie kobiety ma prawo pojawić się smutek, żal, poczucie winy czy poczucie niesprawiedliwości związane z tym, co się wydarzyło. Jedną z możliwych reakcji i myśli, jakie również mogą wystąpić u kobiety, która doświadczyła straty dziecka, jest silna potrzeba zostania ponownie mamą. Reakcja ta jest odpowiedzią na ból i poczucie pustki często pojawiające się po .

Oczywiście kobiety w różny sposób radzą sobie z sytuacją straty i z przechodzeniem żałoby. Jedne będą bardzo ekspresyjnie wyrażać swoje cierpienie i będą potrzebować więcej czasu, aby zaakceptować to, co się stało, i uporać się z emocjami; inne będą go potrzebować znacznie mniej i w dość szybki sposób skierują swoje myśli, emocje, działania w kierunku ponownych starań.

Należy pamiętać, że nie ma dobrego czy złego sposobu radzenia sobie ze stratą. Ten jest zawsze adekwatny do stanu, w jakim znajduje się dana osoba, i do posiadanych przez nią zasobów. Ważne, aby sposób przechodzenia procesu żałoby i podejmowane starania o kolejne dziecko były zgodne z tym, co czuje i na co jest gotowa osoba po stracie.  

A zatem czy ponowne zajście w ciążę jest dobrym sposobem na poradzenie sobie ze stratą dziecka?

Czy kolejna ciąża pozwala zawsze ukoić ból i wypełnić pustkę, które pojawiają się wraz ze stratą? Dla wielu kobiet szybkie zajście w ponowną ciążę bywa jedynym lekarstwem. Gdy tylko lekarz da tzw. zielone światło, kobiety zaczynają starać się o kolejne dziecko, mając nadzieję na szybkie ukojenie bólu i zaspokojenie potrzeby bycia mamą. Można powiedzieć, że to działanie jest niejako przedłużeniem stanu, w którym ciało kobiety i jej emocje przyzwyczaiły się już do bycia w ciąży. Te starania często mają pełnić funkcję swoistego samoleczenia kobiety po stracie – całe jej ciało i umysł chcą znowu być w ciąży. I rzeczywiście wiele kobiet znajduje ukojenie w ponownym byciu w ciąży. Wcześniejszy ból i cierpienie zostają zastąpione nadzieją i radością. Jednak jest również grupa kobiet, które mając nadzieję, że kolejna ciąża pomoże im uporać się ze stratą, ponownie mierzą się z emocjami związanymi z tym doświadczeniem i zamiast radości czują paraliżujący strach i lęk.

Należy zwrócić uwagę, że uczucia strachu i lęku towarzyszą w zasadzie każdej kobiecie w kolejnej ciąży po stracie dziecka. Różnica w przypadku drugiej grupy kobiet jest taka, że nie poradziły sobie one z poprzednią stratą i wszystkie trudne emocje wróciły ze zdwojoną siłą. W tej grupie często obserwuje się więcej strachu, lęku i przerażenia niż nadziei i radości związanych z zostaniem ponownie mamą.

Jak więc rozpoznać gotowość do kolejnej ciąży?

Kiedy kolejna ciąża rzeczywiście będzie lekarstwem na poczucie pustki i ogromne cierpienie? Tak naprawdę nie ma jednej dobrej odpowiedzi na to pytanie. Bardzo ważne, aby pamiętać, że dziecko, o które ponownie się starasz, nie zastąpi tego utraconego. Nowa ciąża to zupełnie nowa historia, INNE dziecko i inne emocje. Gotowość do ponownego zajścia w ciążę oznacza dla każdej kobiety coś innego i często uzależniona jest od różnych czynników, m.in: od poradzenia sobie z wcześniejszą stratą i związanymi z nią emocjami, wsparcia rodziny, historii medycznej, wieku kobiety, posiadanych zasobów (np. doświadczeń, mocnych stron).

Pamiętaj, aby w rozważaniu kolejnej ciąży zastanowić się, czy emocje, które pojawiły się po stracie, zostały przepracowane i zaakceptowane przez Ciebie. Jeśli nadal doświadczasz w sobie trudności, mierzysz się z decyzją, kiedy znowu zacząć się starać o dziecko, masz ciągle wątpliwości, czy emocjonalnie jesteś gotowa – może to oznaczać, że potrzebujesz jeszcze trochę czasu.

Wsparcie osób najbliższych jest bezcenne. Często to one jako pierwsze zauważają trudności, z jakimi się borykasz. To one jako pierwsze reagują i okazują Ci wsparcie w radzeniu sobie ze stratą dziecka. Czasami jednak rozmowa ze specjalistami (psychologiem czy psychoterapeutą) może pomóc Ci w przepracowaniu trudnych emocji, w przejściu procesu żałoby i przygotowaniu się do kolejnych starań. Każda forma wsparcia w tej trudnej sytuacji jest wartością dodaną, dlatego warto się na nie otworzyć i je przyjąć.

Niezależnie od tego, jaką decyzję podejmiesz i kiedy zaczniesz starać się o dziecko, niech będzie to decyzja przemyślana, zgodna z Twoimi potrzebami i emocjami, po prostu dobra dla Ciebie.

---

Sandra Bodnar – psycholog. W Fundacji udziela wsparcia na trzech kanałach pomocowych: czat, e-mail oraz linia wsparcia psychologicznego.

Basia Idziorek – psycholog, life coach, terapeuta EMDR. W ramach praktyki prowadzi sesje indywidualne i sesje dla par w nurcie Life Coachingu. W Fundacji pełni rolę koordynatora Działu Psychologicznego, prowadzi szkolenia dla firm oraz konsultacje psychologiczne. Prywatnie mama dwóch córek.

• strata